Τραβεστί ρομπότ και φάλτσες νότες
- Joseph Vitalis
- 25 Απρ 2015
- διαβάστηκε 4 λεπτά
H Maria F. Dolores θα κάνει μεγάλο θόρυβο στο Sound Acts.
Πιστεύω πως τις εργασιακές σχέσεις στο τομέα της τέχνης τις ορίζει η εκμετάλλευση. Παρόλα αυτά, αυτό που αλλάζει την συνείδηση του σώματος και διευρύνει την αντίληψη μου για έμενα άλλα και τους άλλους, είναι οι πρακτικές και οι συνθήκες στις οποίες με υποβάλω. Τα προσθετικά μέλη τα οποία χρησιμοποιώ, οι ουσίες και τα εργαλεία, ο λόγος που παράγουμε όπως και οι διάφορες σχέσεις που διαπραγματεύομαι με τους γύρω μου. Το μόνο που θα ζήταγα από αυτό το σώμα θα ήταν να αποδεχτεί τις στιγμές του αποχωρισμού με λιγότερο πόνο.
ΚΕΙΜΕΝΟ The Great Cormorant
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Elizabeth Rovit
Η Maria F. Dolores είναι sound and body artist, μέλος των Transnoise και ακτιβίστρια στον χώρο των lgbt δικαιωμάτων και queer studies. Την συναντήσαμε πριν το εργαστήρι που έχει προγραμματίσει για το Sound Acts, με τον τίτλο Noise as Drag και συζητήσαμε για τους απίστευτους κόσμους που δημιουργεί μέσω των θορύβων και την τέχνη της παρενδυσίας της καθημερινότητας.
Πώς σχετίζεται ο ήχος με την διαλεκτική του φύλου;
Η Τζουντιθ Μπάτλερ λέει πως το drag αποτελεί τρόπο με τον οποίο τα φύλα ιδιοποιούνται, σατιρίζονται, φθείρονται, εγκαθιδρύονται. Αυτό σημαίνει ότι η κάθε διάσταση του φύλου είναι ένα είδος μίμησης και προσέγγισης. Η μουσική του θορύβου μέσα από την οικειοποίηση των μη-μουσικών στοιχείων ενοχλεί για τους ίδιους λόγους με το drag: δείχνει ότι η μουσική που βασίζεται σε τόνο και ρυθμό είναι κοινωνικά κατασκευασμένη όπως ακριβώς και τα φύλα.
Γιατί σου αρέσει ο θόρυβος; Γιατί δεν αρέσει στην πλειοψηφία; Το ενδιαφέρον μου για το Noise ξεκίνησε στην Βαρκελώνη όπου και διέμεινα πολλά χρόνια, την εποχή που η Shu Lea Cheang κατέφθασε για να πραγματοποιήσει το πρότζεκτ UKI το 2009. Μια έκφυλη δυστοπία επιστημονικής φαντασίας σε μορφή συλλογικής περφόρμανς όπου μας δόθηκε η δυνατότητα να κατασκευάσουμε την περσόνα μας και τα κουστούμια μας από ηλεκτρονικά σκουπίδια. Όλες εμείς που προηγουμένως είχαμε συναντηθεί και αγαπηθεί σε καταλήψεις φεμινιστικές και μη, σε έκφυλες αντικαπιταλιστικές πορείες, σε queer μπαρ και πάρτι, σε συνελεύσεις, σε ομάδες αυτοάμυνας, σε ντραγκ κινγκ διαγωνισμούς, βρεθήκαμε (κάποιες για πρώτη φορά) να παλεύουμε με καλωδιάκια και φωτάκια, πιάσαμε κατσαβίδια και καλάι και με την υποστήριξη ειδικών, που για άλλη μια φορά, όλος τυχαίως, ήταν βιοαρσενικά, ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τις διεστραμμένες μας, μετά την Καταστροφή, φιγούρες. Οι περισσότερες κομμάτι ενός κινήματος τρανσφεμινιστικού είχαμε ήδη συνεργαστεί και πειραματιστεί με την περφόρμανς, την επιτελεστικότητα του φύλου μας, τις αναπαραστάσεις, μέσα από τις οποίες διεκδικούσαμε φωνή και παρουσία στους διάφορους υποτιθέμενους δημόσιους χώρους. Η αλήθεια είναι πως μετά από αυτήν την συνεργασία, αυτό που ονομάζαμε τεχνολογία σωμάτων, και με το οποίο καταπιανόμασταν μέχρι εκείνη την στιγμή, μας δόθηκε η ευκαιρία να το ενσωματώσουμε στις περφορμανς μας με κυριολεκτικό τρόπο! Έτσι τα σώματα μας άρχισαν να θορυβούν και οι περφόρμανς μας μετατράπηκαν σε συλλογικές εκκωφαντικές τελετές τεχνο-αλληλοεκμαθήσεις και γκλάμουρ.
Πόσο σημαντικό είναι να προβάλλονται από τα μέσα όλα αυτά τα ‘περίεργα παιδιά’; Πιστεύεις ότι το ίντερνετ μπορεί να σπάσει το μονοπώλιο της ‘κανονικότητας’ που επιβάλλουν τα παραδοσιακά μέσα; Σίγουρα το ίντερνετ κάνει την ζωή μας πιο εύκολη, μας φέρνει σε επαφή και μας δικτυώνει, το έχουμε δει να δυναμώνει κινήματα και να επιτρέπει συναντήσεις με έναν τρόπο γρήγορο και άμεσο. Επίσης μας επιτρέπει κάποιον βαθμό αυτοργάνωσης, εφόσον έχουμε την γνώση και τα μέσα! Το διαδίκτυο βοηθά όχι στο σπάσιμο της κανονικότητας αλλά στο να δικτυωθούμε εμείς οι ‘μη κανονικοί’, όπως λες, και να γίνουμε δυνατότεροι μέσα από την αλληλοϋποστήριξη. Εγώ δεν θεωρώ πως είμαστε ‘περίεργα παιδιά’. Έχουμε απλά συνείδηση των επιθυμιών μας και αξίες αδιαπραγμάτευτες πολλές φόρες. Ο χαρακτηρισμός ‘παιδιά’ που προσδίδει και το ελαφρυντικό της ηλικίας, είναι άτοπος και παραπλανητικός. Δεν θέλουμε κανένα ελαφρυντικό.
Τι θα άλλαζες στο σώμα σου αν είχες την δυνατότητα;
Την τιμή του και μόνο. Αλήθεια! Πιστεύω πως τις εργασιακές σχέσεις στο τομέα της τέχνης τις ορίζει η εκμετάλλευση. Παρόλα αυτά, αυτό που αλλάζει την συνείδηση του σώματος και διευρύνει την αντίληψη μου για έμενα άλλα και τους άλλους, είναι οι πρακτικές και οι συνθήκες στις οποίες με υποβάλω. Τα προσθετικά μέλη τα οποία χρησιμοποιώ, οι ουσίες και τα εργαλεία, ο λόγος που παράγουμε όπως και οι διάφορες σχέσεις που διαπραγματεύομαι με τους γύρω μου. Το μόνο που θα ζήταγα από αυτό το σώμα θα ήταν να αποδεχτεί τις στιγμές του αποχωρισμού με λιγότερο πόνο.
Μίλησέ μου για τα πράγματα που θα παρουσιάσεις στο φεστιβάλ που οργανώνει η ΦΥΤΙΝΗ. Την Κυρίακη 26 Απριλίου, στις 12:00 με 16:00, θα πραγματοποιηθεί ένα εργαστήρι με τίτλο ‘Νόηζ ας ντραγκ’, με άλλα λόγια, ένα εργαστήρι αφιερωμένο στην τεχνολογική αυτονομία και τον πειραματισμό διαμέσου μιας έκφυλης τρανσφεμινιστικής ματιάς. Το ‘Νόηζ ας ντραγκ’ συνεχίζει την πορεία του the body as sound post gender instrument, εργαστήρι βγαλμένο από την ιστορία του akelarre cyborg, ένα πρότζεκτ το οποίο ξεκινήσαμε το 2012 ως transnoise & quimera rosa. Στο πρότζεκτ αυτό αποσκοπούμε στην αποδόμηση του φύλου και των σεξουαλικών ταυτοτήτων, ερευνούμε την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο σώμα και την τεχνολογία, μεταξύ των μηχανών και των φυτών, τον DIY θόρυβο και την επιστημονική φαντασία για την αναστάτωση των καθιερωμένων. Το εργαστήριο επικεντρώνεται στην πειραματική μουσική και την επιτελεστικότητα. Από την επιτελεστικοτητα drag king/queen μεταφερόμαστε στο drag noise μάζι με τ@ Ηundin Atxe, λατρέμενη νοηζού! Μας ενδιαφέρει η συλλογική δημιουργία DIY αντικειμένων που παράγουν θόρυβο ως ένα εργαλείο επάνοηματοδότησης της σχέσης μας με την τεχνολογία άλλα και των σωμάτων μας. Ενώ παράλληλα, στοχεύουμε στη δημιουργία ενός χώρου παιχνιδιού μέσα από την ενσωμάτωση νέων φανταστικών εκκωφαντικών σωματικών μελών κατασκευασμένα από ανακυκλωμένα υλικά και ηλεκτρονικά εξαρτήματα. Το εργαστήρι αυτο προορίζεται για έκφυλα φεμινιστικά διεστραμμένα άτομα και μόνο. Το ίδιο βράδυ της Κυριακής στο sound acts, θα παρουσιάσουμε τις Πρόκνη και Φιλομήλα μαζί με την Αννα Αποστολλέλη. Είναι το πρώτο μου πρότζεκτ στα ελληνικά μετά από έντεκα ολόκληρα χρόνια και είμαι πολύ ενθουσιασμένη, μου επιτρέπει κάποια επανοικειοποίηση τού χώρου και της γλώσσας. Πρόκειται για την μελοποιημένη ιστορία δύο αδελφών. Μπουμ Μπουμ! Σλαπ σλαπ! Ένα οπτικοακουστικό passive aggresive drama, εμπνευσμένο από τις μυθολογικές αδερφές και τις αντανακλάσεις του μύθου τους στην σύγχρονη queer ζωή μας.
Sound Acts music performance identity στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, 24-26 Απριλίου.
Δες το πρόγραμμα εδώ: http://www.soundacts.com/programme.html
